huling linggo ng enero

Pinipigil ko na namang tumulo ang sipon ko.

Sa mga umagang tulad nito, salat sa ligo, salat sa kumot, naninilaw nang maong, nagrerebolusyong tiyan, hinihila ng grabedad ang lahat ng likido mula sa king mukha. hinahayan ko na namang slantahin ng alaala ang aking nakukulta nang utak. Ngunit sa kabilang panig ng mundong aking ginagalawan, hindi lang alaala ang nanalanta, at hindi lang luha ang pumapatak.